Pasif Ev, bir binanın emisyonlarını önemli ölçüde azaltan malzeme ve inşaat tekniklerine öncelik veren bir mimarlık yaklaşımıdır. Teknik açıdan bakıldığında, bu terim yalnızca belirli bir standardı karşılayan projelere uygulanmalıdır. Peki, bu tam olarak ne anlama geliyor?
Pasif Ev ilk olarak ne zaman popülerlik kazandı ve nerede ortaya çıktı?
Pasif Ev aslında bir gemiydi “Fram”.
Bu araştırma gemisi 1893’te tamamlandı ve zorlu kutup koşullarına dayanacak şekilde inşa edildi.
Zeka ustası Fridtjof Nansen o zamanlar şöyle demişti: “Termometre 22 dereceyi gösterse de, ya da 22 dereceyi eksi gösterse de, sobamızda hiç ateş yok.” yani ısınmaya gerek kalmayan bir gemi inşa etmişlerdir.
Pasif Ev tasarımları 1970’lerde Avrupa’da ortaya çıkmaya başladı.
Önemli örneklerden biri, Danimarka Teknik Üniversitesi’nde geliştirilen dünyanın ilk sıfır enerji evi olan Copenhagen akademisyeni Profesör Vagn Korsgaard’ın DTH‘sidir.
Aynı dönemde, doktorlar Horst Hörster, Bernd Steinmüller, Günther Bergmann, Richard Bruno, Wilhelm Hermann, Reinhard Kersten ve Klaus Klinkenberg, Almanya’nın Aachen kentinde kendinden süper izolasyonlu düşük enerjili deneysel evlerini inşa ettiler. Bu evlerin, standart Avrupa ve Kuzey Amerika evlerine kıyasla %10 ila %20 enerji tasarrufu sağladığına dair çalışmalar yapıldı. Aynı zamanda Kanada ve Colorado’da William A. Shurcliff, Wayne Shick ve Amory Lovins kendi konseptleri üzerinde çalışıyorlardı.
Bu örnekler, bugünkü pasif evlerin temellerini atsa da, bazı ciddi sorunlarla karşılaşıldı. Düşük performanslı pencereler, uzun vadeli hava geçirmezliğin önemi hakkında farkındalık eksiklikleri vardı ve nispeten ilkel enerji teknolojileri en belirgin sorunlar arasında yer alıyordu.
Bunu göz önünde bulundurduğumuzda, Pasif Ev prensibi tek bir başlangıç noktasına dayandırılamaz. Passipedia’nın açıkladığına göre, bu prensip “kimse tarafından icat edilmemiştir’, ancak uzun bir deneme-yanılma süreciyle keşfedilmiştir.”
Benzer örnekler, İzlanda, Güney Çin, İran ve Portekiz gibi ülkelerde ve bölgelerde yüzyıllardır var olmuştur; bu bölgelerdeki birçok yerel inşaat tekniği, doğal iklim kontrolü ve diğer unsurlara dayanıyordu.
